's-Heerenbroek kampioen !
Omdat de wedstrijd, enkele weken terug, pas om 17.00 uur begon, had ik het plan opgevat om naar Be Quick te gaan om naar CSV-’s Heerenbroek te kijken en alhoewel een druilerige doorzeurende regen zijn best deed om er een wat depressieve middag van te maken, vond ik een plekje op de tribune pal voor de ’s Heerenbroeker jeugd en hun optimistische en enthousiaste strijdliederen deden mijn humeur goed.

Omdat het op neutrale grond werd gespeeld kreeg de wedstrijd een sfeer van een beslissingswedstrijd en zo voelde het ook aan; de spanning hield de ploegen in een soort houtgreep al vond ik de focus en de overtuiging van ’s Heerenbroek die van de winnende ploeg en dat werd uiteindelijk bewaarheid. Vanaf toen twijfelde ik niet meer aan het kampioenschap. Die middag nam ik me voor om die laatste wedstrijd, die tegen Wilsum ook te gaan zien. Dit is serieus, zo dacht ik.

Ik ben al weer meer dan 40 jaar niet meer van het dorp, heb een leven en een voetballeven elders opgebouwd, maar na de doe-een-wens-wedstrijd voor mijn broer Ben keek ik opeens weer anders naar het oude dorp; de warme en tegelijk zonder valse opsmuk benadering van het elftal en van de even langskomende mede-sHeerenbroekers op die middag hebben een behoorlijke indruk op mij gemaakt. Het dorp kwam op mij warmer en opener over dan het dorp van vroeger of zijn mijn herinneringen zo door mezelf ingekleurd ?

Vandaag ging het er dus om, was het weer mooi weer en Wilsum de tegenstander, Wilsum nota bene, toch een soort broederclub van dezelfde kant van de IJssel, niet perse een tegenstander die vijand-gevoelens oproept, terwijl dergelijke gevoelens toch prima benzine kunnen zijn voor een beslissende tweekamp. Ik sprak voor de wedstrijd zo’n oer Wilsummer; “We gaan winnen”, zei hij “maar een gelijkspel is ook goed, daar hebben we allebei wat aan”.

Kampioenswedstrijden zijn zelden mooi en deze was er geen uitzondering op. Ik heb te weinig wedstrijden van beider clubs gezien om er een kundig oordeel over te geven, maar ik verbeelde me dat er sprake was van collectieve kampioenskramp in de ’s Heerenbroeker kuiten, terwijl Wilsum vocht met de moed der wanhoop, waardoor er toch een evenwichtige wedstrijd ontstond met misschien wel de beste kansen voor Wilsum. Dat de wedstrijd eindigde in 1-1 vermoed een herenakkoord onder IJsseloever bewoners, maar zo was het totaal niet, alhoewel de blijkbaar bij een derby horende opstootjes en (bijna) vechtpartijtjes gelukkig in z’n geheel ontbraken. Ik kon het onder de wedstrijd niet laten om af en toe naar boven te kijken, waar onschuldig witte wolken vredig voorbijdreven langs een vriendelijk blauwe lucht; hopelijk krijgt Ben er toch iets van mee.

Ook onder de wedstrijd sprak ik een oud ploeggenoot waarmee ik in een grijs verleden de groen witte kleuren van ’s Heerenbroek verdedigde. Even verdween ik in gedachten weer in die tijd; andere tijden, ander voetbal in een ander dorp nog, ik dacht aan al die onverantwoorde slidings, aan de putjes in de schenen opgelopen zonder scheenbeschermers en zonder gele kaarten, aan de kameraadschap, aan de oeverloze sessies rondom de met glas gevulde kantinetafels, aan Freddy Beyer, die me liet nadenken over voetbal, aan zompige trainingspartijtjes tot aan de enkels in de pruttige modder, aan eindeloze door zon beschenen voetbalmiddagen als deze vol van onzinnig en onbetekenend lijkend, maar tegelijk diep doordringend geluk.

Ik genoot van de ontlading na het eindsignaal en nadat mijn vrouw en ik het plezier en het geluk van de kampioenen hadden opgezogen, fietsten we terug over de dijk. Op de Zwolseweg zagen we de open wagen met de kampioenen; “We gaan Europa in”, zongen ze (ware euforie kent blijkbaar geen grenzen), ze sloegen af de Schoolsteeg in en we ontmoetten elkaar bij Bastiaan. De kampioenswagen toeterde, de kampioenen zwaaiden zoals kampioenen zwaaien naar alles en iedereen en wij zwaaiden terug.

We fietsten met de wind in de rug door en ik keek over de uiterwaarden, waar we als kinderen vaak rondbanjerden, naar de IJssel, die nietsvermoedend zijn eigen gang ging en zich niets aantrekt van de stand in de 4e klasse E. En ik bedacht me met een zekere tevredenheid; ik kan dan al wel meer dan 40 jaar uit het dorp weg zijn, het dorp zal wel nooit meer weg gaan uit mij.

Jan Bouwmeester

Komende zaterdag staat alweer de laatste wedstrijd van het seizoen ‘22 - ‘23 op het programma. Een ongekend spannende competitie in de 4e klasse, want het complete rechterrijtje zal degraderen naar de 5e klasse. De eindstand in dit rechterrijtje is inmiddels zo goed als bepaald. Bovenin is het echter nog ontzettend spannend. 

‘s-Heerenbroek strijdt samen met CSV om de titel, waarbij de groenhemden de beste kaarten in handen hebben. Gelijkspel zal normaliter volstaan voor een kampioenschap. CSV speelt tegen Alcides en kan bij een overwinning en een nederlaag van ‘s-Heerenbroek er ook nog met de titel vandoor gaan. 

Ook voor Alcides staat er nog wat op het spel. Wint de ploeg uit Meppel van CSV en verliest 1 van de concurrenten (Ulu Spor en Wilsum), dan kan de ploeg zich nog veilig spelen voor de 4e klasse. En ook in de 3e periode is het nog spannend tussen de winnaars van de 1e (‘s-Heerenbroek) en de 2e (MSC) periode, zij maken namelijk beiden kans op nog een periodetitel. 

Kortom, er is nog genoeg om voor te strijden tijdens de afsluiter van het seizoen. Lynn Meuleman, dochter van de bij een ieder bekende “Meule” zal de laatste pupil van de week zijn dit seizoen. De speelster van MO-10 moet kijkt al lange tijd uit naar dit moment maar zaterdag is het dan eindelijk zover!

Op het voetbalveld is Lynn aanvaller of keeper, ze doet altijd ontzettend haar best. Een zeer belangrijke kwaliteit voor een voetballer als je het mij vraagt. De wilskracht blijkt ook uit één van haar mooiste momenten in haar nog prille voetbalcarrière, met een uiterste krachtinspanning scoorde ze met een halve sliding, de 9-0! 

Zoals vader Meuleman het graag ziet is Lynn fan van PSV en van Xavi Simons. Lynn krijgt training van Wilfried, Maaike en Jonas, Meule en Gesbert en Wilfried zet op zaterdag de lijnen uit. Op training doet Lynn graag partijtje en ook pionnen schieten vindt ze erg leuk om te doen. “even een balletje hooghouden” vindt ze nog wel lastig en daarin wil ze dan ook graag oefenen. 

Zaterdagochtend spelen de dames van MO-10 tegen ESC Elburg. Hopelijk lukt het om alvast een goede opwarmer te hebben richting de wedstrijd van de middag. Immers, een aftrap op het veld in dé derby van het seizoen, daar wil je graag goed voor opgewarmd zijn.

Lynn heeft vertrouwen in een goede afloop en voorspelt dat er een 5-1 zege wordt behaald. Als tip naar Freddie heeft Lynn nog dat “Papa in de basis moet staan en dat op zijn goeie plek.” We zullen zaterdag zien of Lynn naar haar vader kan kijken of dat haar vader samen met haar op de bank “moet” zitten en dan hopelijk dat ze gezamenlijk kunnen juichen, ook ná de 90e minuut!

Hartelijk dank wederom voor het lezen. In september komen we weer bij u terug, met een nieuwe lichting jeugdige talenten die staan te popelen om de aftrap te verrichten. Of dit in de 3e of 4e klasse wordt…? Daar wordt zaterdag om gevoetbald. 

Bijzijn = meemaken! 14.30 De aftrap tussen ‘s-Heerenbroek & Wilsum. graag tot dan

Omdat er geen tegenkandidaten zijn aangeleverd of verweer is gemaakt tegen de aanstelling van Egbert Henniphof, zijn wij verheugd te melden dat Egbert nu definitief onze nieuwe voorzitter is.

In tussentijd is Egbert al druk bezig om aan taken van zijn voorganger Piet v/d Sluis invulling te geven.

Het Bestuur

De wedstrijd CSV'28 1 tegen v.v.'s-Heerenbroek 1 wordt aanstaande zaterdag gespeeld bij Be Quick'28 in Zwolle om 17.00 op veld 1. Dit omdat het hoofdveld van CSV '28 een nieuwe kunstgrasveld krijgt en niet op tijd klaar is.

Het bestuur 

Zaterdag 15 april, de derby ’s-Heerenbroek – Zalk.

Met het Zalkerveer inmiddels weer in de vaart en naar het lijkt uitstekend weer om te voetballen belooft het een mooie derby zaterdag te worden. De immer belangrijke wedstrijd tussen de groenen en de gelen is ook deze zaterdag voor beide partijen, los van de winst in de derby een belangrijke pot.

’s-Heerenbroek zou heel graag nog 4 wedstrijden willen winnen en daarmee een kampioenschap behalen. En Zalk dat een gat van 5 punten heeft tot de 6^e plek en daarmee behoud van een plek in de 4^e klasse. Voor beide ploegen dus een belangrijke pot.

Pupil van de Week is zaterdag Owen van Spijker, speler van JO-9. Het jonge talent speelt in de verdediging en vindt het erg leuk om ballen van de tegenstander af te pakken. Vervolgens moeten de jongens voor hem maar zorgen voor de doelpunten. Het voorkomen van tegendoelpunten, dat is wat Owen graag doet. Je zou haast denken dat Rik Kroeze zijn favoriete speler zou zijn. Maar dat is toch de immer vlugge Jesper Wennemers. De aanvaller van ’s-Heerenbroek is Owen’s favoriete speler.

De JO-9 wordt gecoacht door Henk en de vader van Owen (Harry). Owen is een fan van PSV en zijn favoriete speler is Mbappé, vorige week vielen deze speler en club ook al in de smaak bij de pupil v.d. week! Owen zal graag een bezoekje brengen aan Parc des Princes, de thuishaven van de club van Mbappé. Op training doet Owen het liefst partijtje, of afwerken op de goal. En voor en na de training is Owen ook het allerliefst aan het voetballen!

Zaterdag staat de wekker alweer vroeg voor de talenten van de JO-9. Om 08.30 wordt er namelijk al afgetrapt in Westenholte. Owen heeft er erg veel zin in! En ook in de middag, hij kijkt er naar uit om de aftrap te mogen doen in de derby. Waar bij Owen stiekem hoopt op een herhaling van de wedstrijd van 2022. Veel doelpunten en een 3-punter voor ’s-Heerenbroek.

Of het zo’n spektakel wordt, dat ziet u vanaf 14.30 op Sportpark het Broekerland. Graag tot dan!