Kom voorbereid naar het evenemententerrein en haal alvast wat geld uit de muur bij een pinapparaat in de omgeving. Er kan bij de bar namelijk niet gepind worden zaterdag. Houd dus rekening met het warme weer, blijft goed drinken en neem dus contanten mee!

én ook voor de verloting komt muntgeld goed van pas!😀

Graag tot zaterdag!!💚💚

Programma

10:00 - 12:30: Jeugdspelletjes + clinic

13:00 - 13:30: Penalty bokaal

13:45 - 15:30: Voetvolley

16:00 - 17:15: Afscheidswedstrijd Meule

17:15: BBQ, muziek, rad van fortuin, prijsuitreiking en bier!

24 juni is het weer tijd voor de jaarlijkse familiedag van vv 's-Heerenbroek💚💚 met programma voor jong en oud.
Kom gezellig langs, om te kijken of mee te doen en na te praten over het afgelopen, succesvolle seizoen!
Of kom voor een laatste keer dit seizoen naar het Broekerland voor de afscheidswedstrijd van "good old Meule!

's-Heerenbroek kampioen !
Omdat de wedstrijd, enkele weken terug, pas om 17.00 uur begon, had ik het plan opgevat om naar Be Quick te gaan om naar CSV-’s Heerenbroek te kijken en alhoewel een druilerige doorzeurende regen zijn best deed om er een wat depressieve middag van te maken, vond ik een plekje op de tribune pal voor de ’s Heerenbroeker jeugd en hun optimistische en enthousiaste strijdliederen deden mijn humeur goed.

Omdat het op neutrale grond werd gespeeld kreeg de wedstrijd een sfeer van een beslissingswedstrijd en zo voelde het ook aan; de spanning hield de ploegen in een soort houtgreep al vond ik de focus en de overtuiging van ’s Heerenbroek die van de winnende ploeg en dat werd uiteindelijk bewaarheid. Vanaf toen twijfelde ik niet meer aan het kampioenschap. Die middag nam ik me voor om die laatste wedstrijd, die tegen Wilsum ook te gaan zien. Dit is serieus, zo dacht ik.

Ik ben al weer meer dan 40 jaar niet meer van het dorp, heb een leven en een voetballeven elders opgebouwd, maar na de doe-een-wens-wedstrijd voor mijn broer Ben keek ik opeens weer anders naar het oude dorp; de warme en tegelijk zonder valse opsmuk benadering van het elftal en van de even langskomende mede-sHeerenbroekers op die middag hebben een behoorlijke indruk op mij gemaakt. Het dorp kwam op mij warmer en opener over dan het dorp van vroeger of zijn mijn herinneringen zo door mezelf ingekleurd ?

Vandaag ging het er dus om, was het weer mooi weer en Wilsum de tegenstander, Wilsum nota bene, toch een soort broederclub van dezelfde kant van de IJssel, niet perse een tegenstander die vijand-gevoelens oproept, terwijl dergelijke gevoelens toch prima benzine kunnen zijn voor een beslissende tweekamp. Ik sprak voor de wedstrijd zo’n oer Wilsummer; “We gaan winnen”, zei hij “maar een gelijkspel is ook goed, daar hebben we allebei wat aan”.

Kampioenswedstrijden zijn zelden mooi en deze was er geen uitzondering op. Ik heb te weinig wedstrijden van beider clubs gezien om er een kundig oordeel over te geven, maar ik verbeelde me dat er sprake was van collectieve kampioenskramp in de ’s Heerenbroeker kuiten, terwijl Wilsum vocht met de moed der wanhoop, waardoor er toch een evenwichtige wedstrijd ontstond met misschien wel de beste kansen voor Wilsum. Dat de wedstrijd eindigde in 1-1 vermoed een herenakkoord onder IJsseloever bewoners, maar zo was het totaal niet, alhoewel de blijkbaar bij een derby horende opstootjes en (bijna) vechtpartijtjes gelukkig in z’n geheel ontbraken. Ik kon het onder de wedstrijd niet laten om af en toe naar boven te kijken, waar onschuldig witte wolken vredig voorbijdreven langs een vriendelijk blauwe lucht; hopelijk krijgt Ben er toch iets van mee.

Ook onder de wedstrijd sprak ik een oud ploeggenoot waarmee ik in een grijs verleden de groen witte kleuren van ’s Heerenbroek verdedigde. Even verdween ik in gedachten weer in die tijd; andere tijden, ander voetbal in een ander dorp nog, ik dacht aan al die onverantwoorde slidings, aan de putjes in de schenen opgelopen zonder scheenbeschermers en zonder gele kaarten, aan de kameraadschap, aan de oeverloze sessies rondom de met glas gevulde kantinetafels, aan Freddy Beyer, die me liet nadenken over voetbal, aan zompige trainingspartijtjes tot aan de enkels in de pruttige modder, aan eindeloze door zon beschenen voetbalmiddagen als deze vol van onzinnig en onbetekenend lijkend, maar tegelijk diep doordringend geluk.

Ik genoot van de ontlading na het eindsignaal en nadat mijn vrouw en ik het plezier en het geluk van de kampioenen hadden opgezogen, fietsten we terug over de dijk. Op de Zwolseweg zagen we de open wagen met de kampioenen; “We gaan Europa in”, zongen ze (ware euforie kent blijkbaar geen grenzen), ze sloegen af de Schoolsteeg in en we ontmoetten elkaar bij Bastiaan. De kampioenswagen toeterde, de kampioenen zwaaiden zoals kampioenen zwaaien naar alles en iedereen en wij zwaaiden terug.

We fietsten met de wind in de rug door en ik keek over de uiterwaarden, waar we als kinderen vaak rondbanjerden, naar de IJssel, die nietsvermoedend zijn eigen gang ging en zich niets aantrekt van de stand in de 4e klasse E. En ik bedacht me met een zekere tevredenheid; ik kan dan al wel meer dan 40 jaar uit het dorp weg zijn, het dorp zal wel nooit meer weg gaan uit mij.

Jan Bouwmeester

Zaterdag - Deed ik niets dat ook wel later mag
Zaterdag - Zag ik de week die in het water lag
Maar zaterdag - Zaterdag
Ben ik vrijer dan de rest

Zo zingt BlØf een ode aan de mooiste dag van de week (Maar dat is dan weer een liedje van een ander duo). Voetballen in/met de 1e selectie, was en is elke zaterdag weer iets om naar uit te kijken. Een selectie met vrienden en mannenbroeders, waarin iedereen niet 2 maar 3 helften volle gas gaat om een fijne dag met elkaar te beleven.

De derby moest het mooie slotakkoord worden. Een slotakkoord van een prachtig seizoen in de 4e klasse waar het kampioenschap kon worden behaald. En een slotakkoord van 22 jaar Meuleman in het eerste. Met dochter Lynn als pupil van de week, mooier kon haast niet.

Meule, kende op 8 april tegen Alcides een Steven Gerrard momentje, welke echter minder fataal afliep dan het slippertje van zijn idool. Liverpool verspeelde op die 27e april 2014 het kampioenschap, ‘s-Heerenbroek bleef echter nog in de race, mede doordat ook CSV punten verspeelde. Nu op 20 mei, staat dan de laatste wedstrijd van het seizoen op het programma, nota bene de IJsselderby, waarover al vroeg in het seizoen werd gezegd; “mooier kan niet thuis tegen Wilsum kampioen worden…”

Om alvast in de goede sfeer te komen had zo ongeveer iedere ‘s-Heerenbroeker een groen shirtje of een groene vlag aan het huis gehangen en ook bij de Kandelaar stond alles al klaar voor een historisch moment. Ook de Greenarmy is de afgelopen week van vuurwerkhandelaar naar vuurwerkhandelaar gereden. En zodoende kon onder luid gejuich en begeleiding van vuurwerk en groene rook het veld van het zeer goed gevulde Broekerland worden betreden.

Nadat dochter Meuleman had gescoord uit de aftrap van vader Meuleman konden beiden plaatsnemen in de dug-out. Helaas voor Lynn had de technische staf geen basisplek voor haar vader bedacht, maar zou zijn moment zeker nog komen. Nog voordat vader en dochter goed en wel hun plek hadden ingenomen, werd alweer juichend de dug-out verlaten. In de 4e minuut zette Rob Henniphof namelijk de 1-0 op de borden. Vooraf was al besproken dat de Wilsummer goallie nog wel eens lang wacht met het wegschieten van de bal en daarom was ook het strijdplan om goed druk te zetten. Dit deed Henniphof dan ook en hij veroverde
de bal en schoot deze tegendraads binnen. (de actie is ook fantastisch vastgelegd met een drone en is te zien ergens op de social media kanalen van de vv). Een droomstart voor de groene draken!!!

Enkele minuten later werd Jesper goed diepgestuurd en kwam hij 1-op-1 met de keeper. Deze wist zijn blunder te herstellen en voorkwam dat ‘s-Heerenbroek al heel snel op een 2-0 voorsprong kon komen. Helaas voor ‘s-Heerenbroek zakte het elftal hierna wat weg en wis men nog maar slecht onder de druk van Wilsum uit te komen. Ook door de tegenwind was het bij vlagen lastig om de bal naar de voorste linie te krijgen.

Ondergetekende schiet normaliter een bal graag naar de linksbuiten, onder het motto, doe er als aanvaller maar wat mee, dan is die weer ver weg bij de goal. Maar In de 12e minuut dacht hij anders, Rob kwam de bal vragen, maar de inspeelpass naar de spits kwam niet ver en werd onderschept door de rechtsbuiten van Wilsum. Een goede voorzet en niet kordaat verdedigen resulteerde in de 1-1.

De wedstrijd verliep vervolgens zoals het er in een derby tussen ‘s-Heerenbroek en Wilsum vaak aan toe gaat. ‘s-Heerenbroek heeft het lastig met de fysiek sterke Wilsummers en komt er voetballend niet goed genoeg onderuit. Wilsum zoekt met lange ballen naar kansen en verder is elke (bij wijlen onterechte) corner een groot risico met de Wilsummer luchtmacht, waar zelfs Rusland en Amerika jaloers kunnen zijn op de kwaliteit ervan.

Over en weer  worden er nog wel wat kansen bij elkaar gespeeld maar het net wordt, ook door goed 
optreden van de verdedigende stellingen aan weerszijden, niet meer gevonden. De grootste kans was vlak voor rust voor de Wilsummers, de linksbuiten kon bij de 2e paal vrij inkoppen maar kopte niet tussen de palen…

In de 2e helft wist de ingevallen Daan Boersma nog een grote kans bij elkaar te spelen, zijn vlammende schot kon door de doelman ternauwernood worden gekeerd, de rebound wisten de 2 insnellende ‘s-Heerenbroekers echter niet om te zetten tot een doelpunt. Verder bleven grote kansen eigenlijk uit en was het billenknijpen en uitzitten tot het einde van de wedstrijd.

Wilsum gooide er in de laatste minuten nog een waar slotoffensief uit en ging over naar een 3-3-4 formatie. Voor de oranjehemden stond er competitief niks meer op het spel, maar de eer voor een overwinning en de nodige kratten (zelfs pallets!) bier die beloofd waren, gaf de Wilsummers aandrang om opzoek te gaan naar de overwinning. Gelukkig viel er geen treffer meer en was het na 90 minuten en een beetje over en uit.

Nog even een kort moment van spanning, had CSV er niet toevallig toch genoeg gescoord? Maar toen bleek dat dat niet het geval was, barstte de ontlading uit. KAMPIOEN!!!!!! Een groot feestgejuich klonk op, de green army kwam het veld op en alle spelers waren uitzinnig van vreugde!

Na een aantal foto’s, kannetjes bier en champagne was het tijd voor de officiële huldiging; Een toespraak van de KNVB, medailles en daarna als collectief een bedankje naar alle supporters! Vervolgens op naar de mooi opgepoetste vrachtwagen van De Groot Diervoeders voor een rondje door het dorp. Met het nodige passen en meten wist chauffeur Van Ittersum ons het dorp door te leiden.

Op de bruiloft van Wiljen en Lisa had de selectie een nieuw lied geleerd “ik Wil-jen blijf bij me…” dit werd luidkeels gezongen en ook “Wij gaan het zwembad in!!” Max had namelijk toegezegd dat bij een kampioenschap er een duik bij hun thuis in het zwembad kon worden genomen.En zo gebeurde het ook, de vrachtwagen stopte voor huize Postma en het voltallige team dook het bad in! Foto Tennekes was ook al ingelicht en maakte deze prachtige foto;

Bron: Foto Tennekes - 's-Heerenbroek viert het kampioenschap in het zwembad

De festiviteiten vonden verder plaats bij de Kandelaar. Met onder andere een speech van de nieuwe en de oud voorzitter én ook de uitreiking van de schaal was het één groot feest. De schaal was een geliefd object om mee op de foto te gaan. En nagenoeg iedereen heeft wel een foto gemaakt met de schaal!

Complimenten aan de selectie en staf van CSV, een grote touringcar stopte op de Bisschopwetering en de ploeg uit Stadshagen stapte uit om de ‘s-Heerenbroekers te feliciteren met het kampioenschap. Vanuit ‘s-Heerenbroek werden de jongens met veel succeswensen in de nacompetitie én een kratje bier weer op pad gestuurd.

Een fantastische zaterdag, Een historisch moment in het 51 jarig bestaan van de club:
- Kampioen in de 4e klasse
- Periode kampioen in de 1e en 3e periode
- Minste tegendoelpunten van de 4 e klasse E oost en in de gemeente Kampen

Dan rest mij nog een aantal bedankjes;
Aan hoofdsponsor Kok verhuur voor onze mooie groene shirtjes en Roellie voor dat we ze wekelijks weer schoon aan kunnen trekken.
Aan supporters die wekelijks aan de lijn stonden, uit en thuis, in zomerse omstandigheden of in de stromende regen.
Aan de greenarmy voor het spektakel wat jullie er langs de lijn van maken, jullie geven net dat beetje extra energie!!
En aan een ieder die op welke manier dan ook zijn/haar (onzichtbare) bijdrage heeft geleverd aan dit kampioenschap, dit is niet alleen het kampioenschap van ons eerste elfta, maar van de gehele vereniging!

Graag zien we een ieder op 24 juni weer op de jaarlijkse familiedag! Waar ongetwijfeld weer een mooi programma voor in elkaar zal worden gesleuteld.
De komende maanden kunnen we nagenieten van deze dag, en dan langzaam gaan voorbereiden op de 3e klasse. Waar het aan de mannen is om zich opnieuw in de selectie te spelen en aan te tonen dat de promotie géén toevalstreffer was en de 3e klasse bij ons past.Hopelijk zien we jullie dan ook weer terug langs de lijn!

én nog 1x “wij zijn kampioen, wij zijn kampioen!!!”

Via onderstaande link zijn foto’s van gisteren, gemaakt door Wim van Dam te bekijken:
https://drive.google.com/drive/folders/1AsthPJAb2gx8lLXnOKo56k72VoJqNX89 

Via onderstaande link is een filmpje, gemaakt door Gerrit de Groot te bekijken;
https://drive.google.com/file/d/1BvTNXCJGhxxgaWD8muoiGQWd4OPXQYS-/view

VIa onderstaande link is een filmpje, gemaakt door Hans Smits te bekijken;
https://drive.google.com/file/d/1Y_75J1Cw88v0cIYFLR-N6TnROi9aviZX/view?usp=sharing